Co to jest method feeder?
Method Feeder jest techniką wędkarską, która jakiś czas temu prawdziwym przebojem wdarła się na rynek wędkarski i radzi sobie na nim całkiem dobrze, podbijając serce niejednego wędkarza. W czym tkwi sukces popularnej „metody”? Przede wszystkim w tym, że jest ona skuteczną i uniwersalną techniką wędkarską, którą z powodzeniem można używać zarówno na łowiskach PZW, jak i wodach komercyjnych. Jest skuteczna przy połowie wielu gatunków ryb, takich jak m.in. karpie, amury, jesiotry, leszcze, liny, karasie, jazie, płocie czy krąpie. Moda na Method Feeder przywędrowała do nas z Wielkiej Brytanii, gdzie nie brakuje łowisk bogatych w ryby.
Method Feeder łączy w sobie elementy wędkarstwa gruntowego i karpiowego. Jak można się domyślać, z takiego połączenia powstała „mieszaka wybuchowa”. Warto dodać, że tak jak cały rynek wędkarski, tak i „metoda” rozwija się z każdym rokiem, a swój udział w tym mają m.in. węgierscy wędkarze. Dlatego też obecnie mówi się o dwóch szkołach – klasycznej angielskiej, która dominuje na niewielkich łowiskach, typowych wodach klubowych, i szkole węgierskiej, nastawionej na łowienie ryb na dalekich dystansach w wodach o dużo większej powierzchni. Idea łowienia na Method Feeder jest jednak niezmienna od lat i opiera się na precyzyjnym, punktowym podawaniu przynęty przy każdym rzucie. To, co ją wyróżnia spośród innych technik wędkarskich, to specyficzny podajnik i krótki przypon zakończony haczykiem z włosem z gumką, push stop-em lub bagnetem.
Jak zrobić zestaw method feeder – instrukcja krok po kroku
Zanim przejdziemy do omówienia tego jak zrobić zestaw do Method Feeder, sprawdźmy najpierw, co nam będzie potrzebne. Przede wszystkim wędka i kołowrotek. Na rynku jest wiele rodzajów tego typu sprzętu, nawet specjalnie dedykowanego pod tą technikę. Wybór wędki jest ważną sprawą, choć oczywiście ona sama za nas ryb nie złowi. Jeśli chodzi o długość, to zazwyczaj wybierane są kije od 3.00 do 3.60 metra przy łowieniu na krótkim i średnim dystansie, lub wędziska 3.90 metra i dłuższe przy łowieniu na dystansie. Oczywiście sama długość to nie wszystko, dochodzi do tego szereg innych parametrów, takich jak ciężar wyrzutu, akcja itp. Ale o tym piszemy już w innym miejscu.
Kolejnym istotnym elementem jest kołowrotek. Tutaj tez możemy wybierać spośród bardzo szerokiej grupy produktów. Większość osób preferuje modele z przednim hamulcem oraz te z tzw. hamulcem walki. Więcej o kołowrotkach piszemy w osobnym artykule.
Krok 1 – nawijamy żyłkę lub plecionkę na kołowrotek
W pierwszym kroku budowy naszego zestawu musimy nawinąć na kołowrotek naszą linkę główną. Mamy tutaj wybór między żyłką a plecionką. I jedna i druga ma swoje wady zalety. Żyłka jest bardziej rozciągliwa, wybacza błędy, szczególnie młodym i mniej doświadczonym wędkarzom, ale gorzej przenosi sygnał brania, co jest istotne, gdy łowimy na dystansie.
Plecionka lepiej sygnalizuje branie, jest mocniejsza od żyłki, ale za to mniej rozciągliwa, co w przypadku wędkarzy z mniejszym doświadczeniem może skutkować większą ilością spinek w trakcie holu. Zazwyczaj stosujemy żyłki o średnicy od 0.18 do 0.25 mm. W przypadku plecionek zazwyczaj używamy tych od 0.06 do 0.12 mm. Tę problematykę dokładniej omawiamy w innym wpisie. W tym miejscu warto rozważyć zasadność stosowana przyponów strzałowych. Co to takiego? To odcinek linki o nieco większej średnicy niż linka główna, zabezpieczający cały zestaw przed przeciążeniami i zerwaniem w momencie rzutu. Łowiąc na dystansie, jest on wręcz obowiązkowy.
Krok 2 – montujemy podajnik i łącznik szybkiej wymiany
Jeśli już wybraliśmy sobie podajnik, którym będziemy łowić, trzeba go zamontować na lince głównej. Na rynku jest wiele różnego rodzaju podajników, dostosowanych do tego, w jaki sposób chcemy łowić, czy na dystansie, czy na większych głębokościach, czy np. na mulistym dnie. Montaż jest bardzo prosty, ponieważ wystarczy przewlec żyłkę przez podajnik, tak aby mógł swobodnie się po niej przesuwać. Następnie montujemy łącznik szybkiej wymiany lub krętlik, zabezpieczając tym samym podajnik przed zsunięciem się z linki głównej.
Łącznik jest dużo praktyczniejszy, ponieważ umożliwia szybką wymianę przyponu, bez konieczności demontażu zestawu. Składa się on zazwyczaj z kapturka i trzpienia. Najpierw na linkę główną nakładamy kapturek, a następnie wiążemy trzpień poprzez zastosowanie dowolnego węzła. Całość musi zostać tak zrobiona, by na końcu trzpień mógł schować się w kapturku. Podajnik może być zamontowany na stałe lub przelotowo.
Krok 3 – przypon
Nadszedł czas na przygotowanie przyponu. Możemy skorzystać z gotowych przyponów, które są powszechnie dostępne w sklepach wędkarskich i w Internecie, lub spróbować zrobić przypon samodzielnie. Zazwyczaj w Method Feeder stosuje się przypony z włosem zakończone lateksową gumką, push stop-em lub bagnetem. Przypon może być wykonany z plecionki, fluorocarbonu lub żyłki. Jeśli zdecydujemy się na samodzielne robienie przyponów, musimy zacząć od wyboru haczyka. Najczęściej stosuje się haczyki z oczkiem. Jeśli mamy już haczyk, wybieramy materiał przyponowy. W kolejnym kroku musimy zdecydować, czym zakończymy włosa. Technik wiązania przyponów jest wiele, ale jedną z najprostszych i najlepszych jest popularny węzeł bez węzła. Zawiązany przypon możemy założyć na trzpień i nasunąć kapturek.
Krok 4 – wybór przynęty i nabijanie podajnika
Przed nami w zasadzie ostatni krok, który jest już także elementem taktyki łowienia. Wybór przynęty nie jest sprawą prostą, i to z kilku powodów. Przede wszystkim na rynku jest ich tak dużo, że nie sposób sprawdzić i przetestować wszystkie. Zazwyczaj ograniczamy się do kilku z nich. Jedną z najpopularniejszych przynęt są dumbellsy oraz waftersy, a więc przynęty zbalansowane. Łowiąc na nie używa się przeważnie przyponu z bagnetem. Montaż takiej przynęty jest bardzo prosty, wystarczy w nią wbić bagnet. Łowiąc na kulki można używać praktycznie każdego typu przyponu, nawet z gumką. O ile z bagnetem i push stopem nie ma problemu, o tyle gumkę wystarczy, że przebijając kulkę szydełkiem i wciągniemy ją do środka.
W następnym kroku możemy nabić podajnik. Można to zrobić ręką, choć wygodniej jest użyć plastikowej lub silikonowej foremki. Najpierw wsypujemy nieco pelletu lub zanęty do podajnika, wkładamy przypon, zasypujemy i dogniatamy. Możemy go nabić podwójnie, np. jeśli łowimy na dalszym dystansie.
Przygotowanie swojego pierwszego zestawu do Method Feeder wcale nie musi być trudne. Wystarczy trochę cierpliwości i w kilka minut wszystko będzie gotowe, a satysfakcja z pierwszych złowionych ryb, gwarantowana. To świetna technika wędkarska zarówno na krótsze wypady, jak i na nieco dłuższe zasiadki, praktycznie na każdej wodzie. Tak więc ruszajmy nad wodę w poszukiwaniu wędkarskich emocji i wrażeń.
