Ryba płoć
Płoć, której łacińska nazwa brzmi Rutilus rutilus jest gatunkiem ryby, należącym do rodziny karpiowatych. To jedna z najczęściej poławianych ryb w naszych wodach. Występuje praktycznie w całej Europie z małymi wyjątkami. Swoim zasięgiem gatunek ten obejmuje nawet wody na Syberii czy Uralu.
To bardzo pospolity gatunek, który w naszym kraju spotkamy zarówno w wodach stojących – stawach, zbiornikach zaporowych, jeziorach, gliniankach, żwirowniach jak i rzekach czy starorzeczach. Szczególnie wody wolno płynące i nizinne to doskonałe miejsca do połowu płoci. Co więcej płoć występuje także w Morzu Bałtyckim, szczególnie w strefie przybrzeżnej.
Małe płocie odżywiają się przede wszystkim planktonem znajdującym się w płytszych partiach łowiska. Nieco większe osobniki jedzą praktycznie wszystko to co można spotkać na dnie np. larwy owadów czy różnego rodzaju skorupiaki. Większe płocie mogą jeść mięczaki a nawet racicznice.
Płoć po raz pierwszy idzie na tarło w wieku trzech lub czterech lat, kiedy jej długość ciała osiągnie około 10-12 cm. Samce dojrzałość płciową mogą osiągnąć nieco wcześniej. Okres na jaki przypada tarło płoci to głownie kwiecień i maj. Jednakże wiele zależy od warunków i temperatury wody. Jeśli woda ma mniej jak 8-9 stopni, wówczas ikra płoci ginie. Dlatego najlepsze warunki do składania ikry, to woda o temperaturze około 16-17 stopni. Co ciekawe ikra może być składana na różnym typie podłoża. Najczęściej jednak będzie to podwodna roślinność, łodygi trzcinowisk, a w niektórych przypadkach nawet kamienie. Płoć po osiągnieciu dojrzałości płciowej jest we stanie złożyć nawet 2500 ziarenek ikry, z których po około 12-14 dniach następuje wylęg, który po trzech tygodniach zaczyna aktywnie żyć.
Płocie nie rosną szybko. Ryba ta długość powyżej 20 cm osiąga dopiero około dziesiątego roku życia. Ciekawostką jest fakt, że w naturalnych warunkach płocie mogą krzyżować się z innymi gatunkami np. leszczami, karpiami czy wzdręgami. Warto dodać, ze płocie, które na co dzień żyją w morzu tarło odbywają w wodzie słodkiej.
Jak wygląda płoć?
Trzeba zwrócić uwagę, że płoć jest rybą żyjąca w stadzie. Z racji tego, że gromadzą się sa również niezwykle ostrożne i łatwo je spłoszyć. Gatunek ten może osiągnąć około 30-35 cm długości, choć na świecie zdarzało się łowić płocie w graniach 50 cm. Średnia masa ciała wynosi od 0,3 kg do nawet 1,5 kg. Jednak na ogół trudno spotkać płocie o wadze większe niż 0,5 kg. Ciało płocie jest nieco wygrzbiecone i ściśnięte po bokach. Pokrywa je duża ilość okrągłych łusek. Płetwy piersiowe tej ryby dochodzą do nasady płetwy brzusznej. Jej grzbiet jest z reguły w kolorze ciemnego brązu. Niekiedy może mieć barwę szaro-czarna z charakterystycznym zielonym lub niebieskim połyskiem. Boki płoci są wyraźnie srebrzyste, a jej brzuch biały. Zarówno płetwa ogonowa jak i grzbietowa są szare z charakterystycznym czerwonym odcieniem. Podobnie z resztą tęczówka oka jest w kolorze czerwonym.
Okres ochronny płoci
Płoć jest gatunkiem, który w Polsce nie posiada okresu ochronnego.
Wymiar ochronny płoci
Płoć nie posiada wymiaru ochronnego.
Płoć – rekord Polski
Rekord Polski płoci jest jednym z najstarszych w naszym kraju. W 1963 roku Tadeusz Szkaradek złowił płoć o długości 53 cm i wadze 2,20 kg.
Gdzie szukać płoci w rzece?
Płocie lubią przebywać w wolno płynących rzekach nizinnych i średnio nizinnych. Często spotkamy je w tzw. „krainie leszcza”. To, gdzie będziemy szukać płoci w rzece będzie zależeć od poziomu wody. Jeśli jest on niski to warto obłowić miejsca, gdzie woda płytka łączy się z głęboką. To idealne miejsce do łowienia. Płoć lubi przebywać w niewielkich, wypłukanych przez wodę dołkach, w okolicach powalonych konarów drzew, różnego rodzaju rynnach, blatach czy przegłębianiach. Jeśli poziom wody jest wysoki, a nurt przybiera na sile, płocie z reguły przebywają bliżej brzegu na wodzie spokojnej. Idealne będą wówczas miejsca z wyraźnie zaznaczoną roślinnością np. zatopionymi trawami oraz różnego rodzaju zatoki w których ryba może odpocząć od silnego nurtu.
Gdzie szukać płoci w jeziorze?
Płoć lubi przebywać w tych partiach jeziora gdzie dno jest z reguły nie twardsze. Duże płocie lubią przebywać w strefach przydennych. Można je również spotkać w strefie przybrzeżnej zwanej litoralem. Idealna głębokość łowiska do połowu dużych płoci to 3 do 5 metrów. W niektórych łowiskach płocie często łowi się okolicach pomostów, kładek czy trzcinowisk. Warto pamiętać, że płocie są naturalnym pokarmem drapieżników takich jak szczupaki, sandacze, okonie, sumy czy bolenie. Z reguły tam gdzie będzie przebywać stado płoci, może też być któryś z drapieżników.
Jak złowić płoć?
Płoć można łowić różnymi metodami wędkarski. Najskuteczniejsza będzie jednak metoda spławikowa. Oczywiście można użyć zarówno odległościówki, tyczki, bata jak i klasycznego zestawu.
Spławik powinien być dość delikatny w granicach około 2 gram. Oczywiście wiele zależy od warunków panujących nad wodą. W razie potrzeby tę gramaturę można zwiększyć.
Żyłka w rozmiarze 0,14-0,18 mm w zupełności wystarczy. Przypon powinien być cieńszy w granicach 0,10-0,12 mm. Jeśli miejsce, w którym łowimy jest dość mocno porośnięte i są różnego rodzaju zaczepy, można nieco wzmocnić zestaw. Do łowienia płoci warto się przygotować.
Niektórzy sprawdzają nawet kalendarz brań. Istotną rolę w łowieniu płoci odgrywa zanęta i taktyka łowienia.
Płocie lubią ciemne zanęty wzbogacone w pinki, białe robaki czy kukurydzę. Dodatkowo idealnym dodatkiem są prażone lub grillowane konopie. Zanętę przed podaniem w łowisko warto przesiać przez sito. Płoć lubi takie zapachy jak kolendra, anyż, nostrzyk. Dlatego tez warto wzmocnić mieszankę zanętową jakimś atraktorem. Ponadto płocie można łowić metodą gruntową np. delikatnym pickerem lub klasycznym feederem z koszyczkiem zanętowym. Zdarza się również łowić płocie na method feeder. W ziemie łowi się je metodą podlodową.
Jakie przynęty na płoć?
Płocie można łowić praktycznie na wszystkie roślinne i zwierzęce przynęt. Najczęściej stosuje się pinki, barwione białe robaki, czerwone robaki, ochotkę, kastery, kukurydzę. Płocie można też łowić na inne przynęty np. na makaron gwiazdki, pszenicę, a nawet chleb.
