Jezioro typu sandaczowego. Powierzchnia jeziora wynosi 316 ha. Objętość jeziora to 11837,5 tys. m3. Powierzchnia zlewni całkowitej (z jeziorem) wynosi 62,9 km2.
Jezioro Bytyńskie jest zbiornikiem niezwykle żyznym, a warunki bytowania ryb w jego wodach sprzyjają szybkiemu przyrostowi ryb. Na podstawie wieloletnich obserwacji i badań śmiało można stwierdzić, że jezioro osiąga największe przyrosty w skali województwa. Wobec braku naturalnych mechanizmów obronnych jest to zbiornik podatny na degradację. Głównym czynnikiem mogącym zapobiegać degradacji jest likwidacja źródeł zanieczyszczeń i zmiana sposobu zagospodarowania zlewni bezpośredniej. Jezioro można zaliczyć do wód o wysokiej trofii - znaczna liczebność fitoplanktonu, dominacja sinic latem oraz zooplanktonowy wskaźnik trofii.
W jeziorze Bytyń spotykamy niemalże wszystkie gatunki ryb słodkowodnych: płoć, leszcz, lin, karaś, jaź, karp, sandacz, szczupak, okoń, węgorz, amur, sum, tołpyga, wzdręga, jazgarz. Z wymienionych gatunków, przy odrobinie szczęścia i wytrwałości jest szansa na złowienie tej największej, medalowej - krótko mówiąc- ryby życia. Od dawna wiadomo już , że jezioro Bytyń obfituje w rekordowe osobniki leszcza, sandacza, węgorza, karpia czy amura. Są karpie i amury, którym nie potrafili sprostać "zawodowcy" polujący na nie tygodniami z zasiadki. Kończyło się to przeważnie wyciągniętą żyłką do końca i w efekcie zerwanym zestawem. Można nasłuchać się barwnych opowieści od wędkujących na Bytyniu stałych bywalców o holowanych sandaczach i innych potworach, które wychodziły zwycięsko z pojedynku wędkarz - ryba.
Ryby w Bytyniu są. Jest ich dużo, a wśród nich duże osobniki. Trzeba tylko poznać tę wodę, być wytrwałym i konsekwentnym, a sukcesy przyjdą. Jezioro jest bardzo kapryśnym miejscem połowu i wymaga odrobinę wędkarskiej pokory i umiejętności. Co roku jednak łowione są karpie i amury powyżej 15 kg, dorodne leszcze i płocie, "rurowe" węgorze i wielkie drapieżniki.
W stosunku do lat poprzednich znacznie zaznaczył się wzrost ilości materii organicznej i substancji biogennych. Natomiast nastąpiło polepszenie (z kl.III na II). Zmiana charakteru zagospodarowania najbliższego terenu wokół jeziora, z przemysłowo-rolniczego na typowo rekreacyjny daje szansę na poprawę czystości wód.
Na dwóch największych wyspach wytworzył się zespół łęgu topolowo-wierzbowego, zarośla łozowe i zielne. Na wyspach Komorowskiej i Pierskiej widoczne są stanowiska archeologiczne - odkryto tam grodziska z okresu kultury łużyckiej i wczesnego średniowiecza.
Wyspy: Bytyńska - 10,6 ha, Pierska - 10,2 ha, Komorowska - 7,1 ha, Witkowska - 2,2 ha, Witkowska Mała (Ostrówek) - 0,5 ha i Mała (Kormorany) - 0,2 ha. Wyspy wraz z otaczającymi je pasami szuwarów stanowią rezerwat częściowy - ornitologiczny, o powierzchni 30,8 ha, chroniący biotop lęgowy ptaków wodnych i błotnych oraz zbiorowiska roślinne z licznymi rzadkimi gatunkami. Z ptaków występują tu bąki, gęsi gęgowe, rycyki, mewy śmieszki, remizy i kormorany.
NOCLEG I GASTRONOMIA
Na północnym brzegu jeziora w Komorowie, w okresie letnim, czynne jest pole namiotowe, camping, kąpielisko z pomostem i mała gastronomia.
INNE
Od strony wsi Bytyń , przy ul. Jeziorowej usytuowana jest rybakówka, z punktem sprzedaży zezwoleń, wypożyczalnią łodzi, sklepikiem z art. wędkarskimi i spożywczymi. Obiekt jest czynny w okresie kwiecień - wrzesień w godz. od 6.00 do 20.00. Można również "okupić" się w ryby świeże, wędzone lub mrożone.
DOJAZD
Podany w danych kontaktowych adres należy do właściciela łowiska, jakim jest Jeziorowo - Stawowe Gospodarstwo Rybackie Sp. z o.o. Samo łowisko znajduje się natomiast w odległości 40 km, nad Jeziorem Bytyń położonym na terenie gminy Kaźmierz, na północ od wsi Bytyń, przy drodze nr 92 Poznań - Świecko, około 25 km od Poznania. Jezioro widoczne jest już z drogi, po prawej stronie, jadąc od strony Poznania. W miejscowości Bytyń skręcamy na pierwszym skrzyżowaniu (tuż za kościołem) w prawo i po przejechaniu ok. 150 m skręcamy jeszcze raz w prawo w ulicę Jeziorną. Jedziemy nią do końca i dojeżdżamy do rybakówki, gdzie możemy bezpiecznie na parkingu zostawić samochód, wykupić zezwolenie, zrobić zakupy w sklepiku wędkarskim.
Jezioro posiada bardzo dobry dostęp do wody, zarówno po stronie wsi Bytyń, gdzie przybyło ostatnio wiele pomostów, jak i wsi Piersko oraz Komorowo. Praktycznie na całej długości linii brzegowej znajdziemy mnóstwo dobrych dojść do wody, w częstych odstępach, wykonanych przez wędkarzy w pasie przybrzeżnej trzciny - tzw. przecinek.
Dno jeziora jest bardzo urozmaicone o łagodnie opadających stokach z licznymi głęboczkami i siedmioma wyniesieniami w postaci wysp. Jezioro Bytyń jest tzw. akwenem wytopiskowym, co przełożyło się na charakterystykę dna, które jest mocno zróżnicowane - miejscami kamieniste, a miejscami muliste. Jezioro posiada kilkadziesiąt kamienistych górek i wypłyceń, kilkanaście głębokich i twardych blatów, które nietrudno namierzyć przy pomocy echosondy. Znakomitym miejscem do zanęcania, a potem połowu "białej ryby" są twarde spady przy wyspach, jak i małe zatoczki wcinające się w głąb wyspy, w pobliżu powalonych drzew.
Linia brzegowa jest bardzo urozmaicona, brzegi są niskie, bardzo rzadko podmokłe, bezleśne.
Roślinność wodna wynurzona jest mocno rozwinięta wzdłuż prawie całej linii brzegowej. Jezioro zasilane jest przez rowy melioracyjne z przyległych gruntów oraz Kanał Lubosiński, łączący je z jeziorem Lubosińskim Południowym. Ze wschodniej części jeziora wypływa ciek zwany Kanałem Bytyńskim, będący dopływem rzeki Samy. Zlewnię bezpośrednią jeziora zajmują w 72,5% grunty orne, 22,1% stanowią łąki. Zabudowania w miejscowościach Bytyń, Roszczki, Piersko i Komarowo położone w pasie przybrzeżnym jeziora oraz wsi Gorszewice leżącej na granicy zlewni bezpośredniej zajmują 4,85%.